Terug in Nederland...

Jaja, alweer drie weken ben ik terug in Nederland. Drie weken, het klinkt niet zo lang, maar als ik terug denk aan 'mijn' dushi korsou lijkt het al drie maanden geleden dat ik daar was! Een kleine update van het wel en wee in Nederland:

Pfff, waar zal ik eens beginnen. Allereerst natuurlijk: het gaat goed met me. Het wennen gaat steeds beter en ik vind het heerlijk om weer in Nijmegen te zijn. De eerste dagen bij pap en mam waren heel apart, heel erg wennen. Ik was echt in een soort roes en liet alles maar op me af komen, waarbij ik soms echt afvroeg wat ik eigenlijk weer in Nederland deed. Het was koud, regenachtig en winderig, moet je je maar eens voorstellen hoe dat is na bijna een jaar 30 graden op curaçao! De vrijdag na mn aankomst ben ik 's avonds weer richting Nijmegen gegaan. En dat was echt goed, dat was wat ik nodig had. Mijn eigen kamer, mijn lieve huisgenoten, mijn eigen plekje. Het plekje waar ik weer lekker tot rust kon komen en mezelf de tijd kon geven om echt te wennen. Dat heb ik dan ook gedaan.

De afgelopen twee weken heb ik bijna iedereen wel weer gezien en ik besef me nu steeds beter dat ik ECHT terug ben en dat Nederland ook leuk kan zijn ;) Het is onvoorstelbaar hoe lief iedereen voor me is. Ergens had ik dat toch niet verwacht. Heel gek, je weet wie het zijn, maar toch.. Iedereen wil me steeds zien en afspraken maken en kopjes thee drinken en verhalen horen en knuffelen en kusjes geven enz. Ik weet niet van gekkigheid niet waar ik moet beginnen. Dat is wel weer erg Nederlands trouwens en daar moet ik nog steeds erg aan wennen: al dat plannen, die afspraken maken, tijd zoeken en agenda's. Dat hoeft van mij nog niet zo. Dus dat doe ik ook niet! Ik doe nog altijd alles zeer 'poko poko' en zie wel wat en hoe dat allemaal op me afkomt :).

In Nijmegen net de 4daagse (zomerfeesten) gehad wat ERG leuk was! Een week lang feest, muziek, bandjes en heel veel mensen in de stad. Ik had alles vrij gehouden deze week, dus heb een week lang niks anders gedaan dan bandjes gekeken en gefeest met mijn huisgenoten en vrienden en vriendinnetjes. Op het moment ben ik op zoek naar bijverdiensten en rijd ik met de auto van pap en mam (die op vakantie zijn) naar verschillende curaçao-reunietjes :) Erg leuk om de mensen van daar weer hier in Nederland te zien.

Curaçao mis ik wel. Daar hoef ik geen seconde over na te denken. Het leven dat ik daar had en de mensen die ik daar heb leren kennen mis ik. Het is heel dubbel: hier is het ook weer leuk, maar daar was het ook zo ontzettend leuk! Als iemand me nu een ticket zou geven, zou ik er ook geen seconde over nadenken en er weer heen vliegen. Het klimaat, het werk, collega's, kinderen, de stranden enz. Wat wel een troost is, is dat de meeste mensen met wie ik daar samen woonde, nu ook hier in Nederland zijn. Zo weet ik dat het nu niet meer precies hetzelfde is daar en dat scheelt in ieder geval een beetje.

Maar ik ga zeker een keertje terug naar daar! Iets van mezelf is daar blijven liggen en dat ga ik nog een keer opzoeken!

Wat ik verder bij deze post nog wilde toevoegen zijn de teksten van twee liedjes. Het eerste liedje is gezongen en gespeeld door Marjon (mijn stagebegeleidster) op mijn afscheid en het tweede liedje is het liedje dat Jorien en ik voor haar en anderen hebben gezongen en gespeeld (denk piano, sax, 2stemming zang..) tijdens het afscheid. Velen van jullie zullen het niet kunnen lezen :p maar vanuit verschillende hoeken werd er toch naar de teksten gevraagd, dus bij deze!

Heel veel liefs van mij!

Van Marjon:

Van de wereld weet ik niets,
niets dan dat ik zie, niets dan dat ik hoor of lees.
Ken geen andere landen, ook al ben ik er geweest.
Grote steden ken ik niet, of is ’t van TV?
Ken alleen dit eiland, het eiland, waar ik leef.

Jullie sturen mailtjes uit Madrid,
En uit Moskou komt een brief.
Met de prachtigste verhalen,
Dat vinden wij lief!
Gisteren uit Lissabon:
Hoe gaat het op de Savaan?
Vandaag uit Praag een kattebel:
Ik ben zojuist geslaagd!

Maar morgen als de postbode bij je langsfietst door mist en dauw,
Ligt er een kaartje…. uit Curaçao!!!

Van Jor en mij:

‘Bini i bai’

Tin un tempu di bini i bai,
i awor, nos mester bai.
Nos ta mira bek,
riba un tempu hopi leuk.
Nos a siña ken nos ta,
i kon nos ta traha.
Tin un tempu di bini i bai,
i awor, nos mester bai.

Nos ta pará, akinan awor,
nos ke bisa, danki pa tur.
Gradisí pa boso apoyo,
i tur kos boso duna nos.
Nos a hasi, hopi huntu,
tempu malu i tempu bon.
I awor, nos ta pará aki.

Tin un tempu di bini i bai,
i awor, nos mester bai.
Nos a yora i hari tambe,
pero nos a keda huntu.
Nos a siña ken nos ta,
i kon nos ta traha.
E tempu ta bin ku nos mester bai,
nos lo falta dushi Korsou !

(L)