Patagonië

Rust, ruimte en relaxed. De ´r´ is in de reis! 14 januari zijn Lise en ik naar El Calafate (een dorpje in Zuid-Patagonie) gevlogen. En daar waren we aan toe (kwamen we achter toen we er waren)! Na het drukke en hete Buenos Aires was het heeeeeeerlijk om de rust en ruimte van Patagonie te ervaren. Meteen toen we uit het vliegtuig stapte, werden alle verwachtingen waar gemaakt. Droge steppen, bergen, helder blauw water (´Lago Argentino´) en WIND! We werden meteen welkom geblazen! Heerlijk! Het dorp was ook heerlijk rustig en klein. Wel toeristisch overigens, maar niet vervelend! Maar een zandpaadje en houten bruggetje die ons naar het hostel leidde, wegen waar je middenop kunt lopen zonder dat je in de weg loopt en aan de kant wordt getoeterd, houten huisjes en een heeeeeeerlijke 20 graden. Net de europese lente! Genieten!

Aldaar zijn we ook naar de ´Perito Moreno´ gletsjer geweest. Los van de prijzen die je betaald voor de bus er naar toe, de entree, de boot etc. etc. etc., GEWELDIG! Groot (een ijswand van maar liefst 60 meter hoog en 5 km lang) en blauw ijs met punten waar je U tegen zegt. Het geluid van losbrekend ijs is waanzinnig en het ijs in het water zien vallen is echt bijzonder! Het is een van de weinige (of enige) gletsjer ter wereld die niet krimpt, maar groeit! Maar door het aangroeien tussen de bergen past het niet altijd meer en daardoor breken er dus met grote regelmaat enorme stukken ijs af en die vallen dan in het meer. Erg indrukwekkend om te zien en horen!

Een ander heugelijk feit in El Calafate: mijn verjaardag!!! Iedereen echt onwijs bedankt voor alle lieve berichtjes op facebook en op de mail! Eef, bedankt voor het geweldige initiatief en iedereen die er aan mee (heeft ge)werkt: thanks!!! Jullie zijn lief!!

Vanuit El Calafate zijn we per bus naar El Chalten gegaan. Volgens de argentijnen ´el capital nacional del trekking´. En dat kan ik alleen maar beamen. Bij binnenkomst per bus werd het al duidelijk. Er was eerst een stop bij de park ranger. De beste man ging ons vertellen dat het dorp in 1985 (pas!!!) is opgebouwd en dat het zich middenin het ´los glaciares national park´ bevindt. Alle regels werden even erg duidelijk uitgelegd:
- niet roken, want ze willen niet net als Chili eindigen (denk aan een onlangs half afgebrand nationaal park ´torres del paine´)
- niet in de rivieren plassen en/ of wassen, want uit de rivieren wordt rechtstreeks gedronken (wat wij dus ook hebben gedaan, super helder, lekker water)
- geen vuiltje weggooien in bergen, ALLES moet mee terug naar het dorp
- als je met stokken loopt, zorg ervoor dat ze niet te puntig zijn, anders beschadigen ze de natuur
- etc. etc. etc.

Ronduit hilarisch hoe hij het vertelde, maar ontzettend begrijpelijk, want het is echt een PRACHTIG park! De mooiste bergen liggen echt letterlijk aan en in het dorp. Je kunt er zo naar toe wandelen! Dat hebben we dan ook gedaan! De eerste dag meteen uit de bus, hoppa, een wandeltocht van 22 km. Naar een prachtig meertje waar ook gletsjers in uitlopen en omringd door puntige bergen en rotsen. De volgende dag was ´de grote tocht´ naar het Fitz Roy massief. Vroeg op en een ENORME klim (eerst 2 uur gewoon lopen en daarna ruim 500 meter stijgen in een uurtje, RECHT omhoog!). Helaas zaten de toppen die we wilden zien in de wolken... :( En begon het ook nog eens te regenen..!!! BALEN! Maar daar boven was wel ook een meertje en het gevoel van zo hoog in de bergen en de klim voelde ook wel erg stoer! Trots op onszelf. Dat hebben we toch maar ´even´ gedaan. Gaf een erg voldaan gevoel! Daarna nog ruim 3 uur terug lopen was wel even afzien... Pijnlijke voeten!!!!

Morgen vertrekken we richting ´Los Antiguos´ een rit van 12 uur naar een klein dorpje aan een groot meer waar het nu kersenfestival schijnt te zijn. Erg benieuwd! Daar hebben we wel zin in! Schijnt niet zo toeristisch te zijn, dus vast ook erg leuk!!!!

Het gaat dus erg goed met me! De rust, de bergen, de natuur zijn heerlijk! Het echte backpackersgevoel is nu wel begonnen. Dat was in Buenos Aires toch anders. Heb de stad uiteindelijk wel kunnen omarmen, maar dat duurde wel even. Heb wel zin om Pieter (vriend van Lise) en Eef daar over 1,5 maand weer op te pikken. 1. omdat ik het leuk vind dat zij komen en 2. omdat ik de stad dan met andere ogen kan bekijken denk ik. Maar eerst nog zoveel moois op de route!!!

Tot het volgende verslag!

Liefs Lotte