Semana Santa

'Semana Santa' ofwel 'Holy Week' ofwel heilige week vanwege Pasen. Tijdens deze dagen was ik in 'Ouro Preto'; een oud koloniaal dorpje zo'n 7 uur van Rio. En dat is een van de beste plekken om met Pasen te zijn zeggen ze. En, ik kan dat nu alleen maar bevestigen! Wat heb ik daar een prachtige tijd gehad! Het paasfeest, eigenlijk nooit wat mee gehad (in religieuze zin, want de paasontbijtjes met familie heb ik altijd als zeer gezellig en lekker ervaren!) en nooit verwacht er wat mee te krijgen, maar Pasen in 'Ouro Preto' heeft al mijn verwachtingen overtroffen. Vrijdagavond (goede vrijdag; de dag dat de christenen de kruisiging en dood van Jezus herdenken, waarom dat dan 'goede' vrijdag heet? Omdat de christenen het zien als een offer dat Jezus bracht om de zonden te betalen) begon met een 'possession': een optocht van de een van de vele kerken aan de ene kant van het dorp naar een van de vele aan de andere kant van het dorp. De optocht bestond uit alle mensen uit zowat het gehele dorp verkleed als bijbelse figuren (die ik overigens niet zo goed ken, maar me haarfijn werden uitgelegd door een Amerikaans meisje dat ik daar ontmoette, altijd handig; de hele bijbel in 15 minuten!). Na iets te lang wachten omdat de hele bijbel de gekruisigde Jezus moest begroeten en de priester daarna nog een uur in onverstaanbaar portugees moest praten begon de hele stoet door het dorp te lopen. In eerste instantie heb ik van de zijkant toegekeken. Mooi, maar meer dan dat niet. Maar toen ging ik langzaamaan, in alle rust met de stoet meelopen. En het was net of er een soort rust/ gevoel/ gemeenschaps/ samenzijn over me heen kwam. De muziek van de band, de kostuums, de rust van de dorpelingen, de oude vrouwen die met hun schrille stemmen vol overtuiging zongen, de kaarsjes, de met rozenkranzen biddende mensen, alles kwam bij elkaar en het was zo mooi om dat te ervaren! Heel mooi! Zo heb ik een tijdje meegelopen.

De volgende dag om een uur of 10 's avonds ging het verder. De straten waar de volgende ochtend vroeg de afsluitende possessie plaats zou vinden werden volledig bedekt met een nog hand te maken 'tapijt'. Dit wordt gemaakt van gekleurde houtsnippers. Over de gehele route stonden grote zakken gevuld met deze houtsnippers. In alle kleuren van de regenboog! Toen we (wat meiden uit het hostel en ik) er langs liepen, duurde het niet lang voor we gevraagd werden om te helpen. Zo cool! Met de handen in die grote zakken graaien en dat spul op de straten gooien. Eerst waren we van het 'opvullen' van figuren en 'outlinen' (zwarte randen langs de figuren maken zodat ze zichtbaar bleven als de rest ook opgevuld werd), maar al snel mochten we onze eigen duif maken! Hoe vet! Supertrots natuurlijk! En ook in andere projecten werden we uitgebreid betrokken. We mochten overal helpen en meedoen. Erg bijzonder. Het geeft je echt het gevoel onderdeel van het geheel te zijn en niet meer alleen de toerist die komt kijken. De mooiste creaties werden gemaakt! Van bloemen, duiven en wijnglazen tot levensechte Jezussen en andere bijbelse figuren! Prachtig! Al door het dorp lopend zag je het tapijt groeien en steeds meer een aangesloten geheel worden. Iedereen was vol concentratie en zorg bezig! Rond een uur of half 3 's nachts toch maar besloten nog even te gaan slapen en de wekker om half 6 te zetten om het eindresultaat te bekijken. En dat was PRACHTIG!!! De complete straat verdwenen en de meest mooie schilderijen en vormen en kleuren. Gewoon op de straat! Zo recht voor je door iedereen samen gemaakt. Inclusief mezelf! Supercool! Bij de kerk waar de paasmis plaatsvond gewacht op de start van de possessie. Alle bijbelfiguren waren weer aanwezig inclusief 100'en engeltjes (kleine meisjes verkleed als de meest prachtige en onschuldige engeltjes). Zo ontzettend mooi weer! Ook hier eerst gekeken, maar ook hier werd ik pas echt geraakt toen ik mee ging lopen. De muziek die het blaaskapel maakte (en ik nog kan horen), de confetti die vanuit alle balkonnen gestrooid werd, de bellen die geblazen werden, de mensen die in alle rust al biddend meeliepen.. Ik werd er zo door geraakt! Ik vond het zooo gaaf om als totaal niet religieus persoon toch zo onderdeel van het geheel te kunnen en mogen zijn en toch geraakt te worden. Heel bijzonder! Iets om nooit meer te vergeten!

Foto's (achteraan):

https://www.facebook.com/media/set/?set=a.10151469326795481.832332.692165480&type=3&l=c8ec850d39

Inmiddels ben ik alweer bijna een week in Salvador (Brazilie nog steeds). Het is hier in alles anders dan de rest van Brazilie. De mensen zijn zwarter (de afrikaanse slaven werden hier aan land gebracht), het eten kruidiger, de muziek en dans meer aanwezig en (helaas) de stad gevaarlijker. Dat laatste blijft iedereen je maar vertellen. Het staat in de Lonely Planet, je hoort het op ieder busstation, de mannen van het hostel vragen je steeds waar je heen gaat.. Je ziet en voelt het ook op de straten; meer zwervers en meer niet fris uitziende donkere steegjes. Maar ondanks dat alles heb ik het hier onwijs naar mijn zin! Het hostel is heerlijk chill met hangmatten, muziek, capoeira, percussie en een enorm 'ik voel me hier 100% procent mezelf'-gevoel. Erg fijn! Met Anna, een duits meisje wat ik hier heb ontmoet, breng ik alle dagen door en vind ik het jammer om hier overmorgen weer weg te gaan! Dan mag ik dag zeggen tegen de heerlijke verse fruitsapjes, het portugees, de warmte, de stranden, de palmbomen en de braziliaanse (inmiddels redelijk verslavende) zoetigheden, want dan vlieg ik naar Bolivia! Het voelt bijna of ik op vakantie ga binnen mijn vakantie! Erg veel zin in weer! Zal heel anders zijn! Jullie horen het wel weer!

Heel veel liefs!

Lot