Meer Bolivia!

Lieve iedereen,

Mijn laatste berichtje was van 3 weken geleden, maar voor mij voelt het als 3 maanden geleden! In de afgelopen 3 weken heb ik zo ontzettend veel gedaan, gezien en beleefd; dat gaat niet in één blog passen. Even in het kort:

- Ik heb een trek van 3 dagen gedaan. Met m´n backpack 3 dagen lopen in de prachtige bergen rondom Sucre.
- In Tupiza - het wilde westen van Bolivia - heb ik paardgereden!
- Vanuit Uyuni heb ik een 3-daagse tour gedaan over de zoutvlakten, door woestijnen, langs vulkanen, langs geisers, thermale baden. Niet met woorden te beschrijven!
- Ik ben weer even in Chili geweest (San Pedro de Atacama - een dropje midden in de droogste woestijn ter wereld) om de maanvallei te bekijken en naar sterren te kijken!
- Ik heb één van de mooiste busritten ooit gemaakt naar Salta in Argentinie!
- Ik heb in Potosi (weer in Bolivia) de zilvermijnen bekeken.
- En nu ben ik La Paz - hoofdstad van Bolivia - alwaar ik alweer op het punt sta te vertrekken...

Ik zal er een paar dingen uitlichten.

De 3-daagse tour vanuit Uyuni was amazing! Uyuni ligt op 3700 meter (wat koude nachten en avonden betekent!) en vanuit daar vertrokken we (mijn travelmaatjes Becky en Wai, onze nieuwe vriendin Alex en twee op de tour ontmoette NL´ers) voor de eerste dag. De eerste dag stond in het teken van de zoutvlakten. Meer dan 12.000 m2 aan zout. Zomaar midden in het landschap. Vroeger was het een groot meer, maar dat is nu helemaal opgedroogd (alleen in het midden is het vlak na het regenseizoen nog nat, maar daar kom ik nog op terug). Vanaf het moment dat je de vlakten op rijdt, is het meteen verblindend. Zo ver als je kunt kijken zie je alleen maar wit, wit, wit zout. Afstekend tegen een diepblauwe lucht levert dit werkelijk prachtige plaatjes op! En dan kun en blijf je gewoon seconden, minuten en urenlang rijden over zout! En het is echt zout hoor! Ik heb het geprobeerd :) Toen wij de vlakten opgingen, was het einde regenseizoen. De meeste touragencies willen dan niet naar het midden van de vlakten rijden omdat er nog water op het zout ligt. Maar; in het midden van de vlakten ligt nou juist één van de meest bijzondere verschijnselen van de vlakten. Een rotsig eilandje met cactussen die al 1000´en jaren oud zijn! Wij wilden daar natuurlijk heen, dus hebben gekozen voor een agency met een oude jeep die WEL wilde gaan. 50 bob´s meer betalen (zo´n 5 euro) en het was geregeld. En wat ik ben ik ontzettend blij dat ik het heb gedaan! Dat was echt één van de mooiste dingen die mijn ogen hebben gezien! Niet alleen het eiland zelf, maar doordat er dus nog wat water op het zout lag, krijg je perfecte reflecties van de omliggende bergen en vulkanen in het zoute water! Alles wat je zag, zag je dus twee keer! Zo ontzettend mooi! En zo perfect gereflecteerd! En na een kleine klim op cactus-eiland heb je vervolgens een 360 graden uitzicht over de vlakten. Mensen, ik kan echt IEDEREEN aanraden dit te gaan doen. Echt geweldig mooi! Ik vind het bijna zonde om nu ergens anders over te gaan praten, maar de tour ging ook verder, dus ik ook... ´s Avonds sliepen we aan de rand van het de vlakten dus een zonsondergang EN zonsopkomst over de vlakten :))))

De volgende dag dus vroeg op en na een prima ontbijtje weer in onze jeep om besneeuwde vulkanen, woestijnen, een treinrails in the middle of niks te zien waar 2 keer per week een trein langs komt en het geluk hebben dat het NET die dag was :), meertjes met flamingos, nog meer woestijn met bergen in 10 verschillende kleuren en uiteindelijk eindigen bij een meer dat oranje/ rood gekleurd is op 5000 meter! KOUD!!! We sliepen in een hospedaje (huisje) zonder elektricitiet, zonder stromend water (ja, naar de WC gaan doe je dan echt zo min mogelijk!!!!) en geloof me dat is echt HEEL erg koud op 5000 meter. Gekleed in: een legging, broek, 1 paar normale sokken, 1 paar alpaca wollen sokken, bergschoenen, HEMA-hemdje, thermo lange mouwen shirt, fleece, nog een fleece, soft shell en muts had ik het nog steeds koud... Dus maar op tijd naar bed met zn allen! Ook omdat Abel (onze chauffeur) ons vrolijk kwam vertellen dat het ontbijt om 4 uur ´s ochtends zou zijn! Ai..

04.00 uur. Gek genoeg was ik al wakker! Misschien heeft dat toch iets te maken met slapen op 5000 meter. Waar ik overigens (naast de kou) verder echt helemaal geen last van had! Ontbijtje met pannenkoeken en op naar de geisers op nog eens wat hoger, namelijk 5200 meter! Freezing (letterlijk, het vroor zo´n 5 a 10 graden) koud, maar toch wel bijzonder! Dat stoom zomaar uit de grond.. En toen: het hoogtepunt van dag 3! De thermale baden... Natuurlijk verwarmd water (zo´n 30 a 35 graden) op die enorme hoogte, terwijl het nog vriest (dat was het mindere deel van de baden; uitkleden in vrieskou en met alleen je bikini er heen lopen...) en de zon die langzaam opkomt en de meest bijzondere kleuren geeft aan de omgeving. Hemels! Eindelijk lekker warm met zo´n uitzicht.. Lotte blij! De rest van de dag nog vulkanen, meren en meer woestijn. Allemaal even mooi en even bijzonder! Ik ben toen afgezet op de grens met Chili om vanuit dit prachtige landschap de droogste woestijn ter wereld in te rijden. Maar ik denk dat ik daar nu even niet verder over ga inwijden..

Waar ik jullie namelijk nog wel even op wil wijzen is the documentaire/ film ´the devil´s miner´. Een erg indrukwekkend beeld van de stad Potosi in Bolivia. Dit is overigens de hoogste stad ter wereld (tussen de 4000 en 4500 meter). Potosi is ontstaan omdat er een enorme berg is met zilver. Vroeger (1500 nog wat, toen de spanjaarden hier nog de baas was) heel veel, nu heel veel minder, maar er wordt nog steeds druk gemijnd en gezocht. Nadat ik de docu had gezien, ging ik de volgende dag de mijn in. En dat was echt ontzettend indrukwekkend! Echt bizar in wat voor omstandigheden de mensen daar werken en leven. Om het nog maar even te benadrukken: de mensen werken daar dus nog echt! Dat is hun dagelijkse job! 12 tot 24 uur per dag in de mijnen, zonder daglicht, zonder eten. Ze brengen de dagen door met het kauwen van coca-bladeren (die honger verminderen en je alert houden), alcohol (pure alcohol, 96%, ik heb het ook moeten proberen en kan je vertellen: dat brandt!!) en keihard werken. Ontzettend niet te geloven dat dit nog gebeurt.. Ik heb mezelf af zitten vragen of ik wel de mijn in moest gaan, omdat ik daarmee misschien alleen maar stimuleer dat mensen daar blijven werken in deze omstandigheden voor het toerisme.. Maar besloten het toch te doen omdat het zo ontzettend leeft dat het waarschijnlijk niet uitmaakt of de toeristen wel of niet gaan.. En als toerist koop je ook een aantal spullen voor ze (de alcohol, coca-bladeren, handschoenen en meer), dus naar mijn idee kon het wel.. Een bizarre ervaring! Kruipend, jezelf voortslepend over de grond in een superwarme mijn zonder zuurstof.. Zou het niet nog een keer doen, maar wel een enorme ervaring waar ik geen spijt van heb!

Ik kan zo nog 100 dingen meer vertellen.. Bijvoorbeeld over de mountainbike rit die ik heb gemaakt hier in de buurt van La Paz. De tocht gaat over ´the death road´. Een tocht van 64 km die begint op 4700 meter en eindigt op 1100 meter. De weg heet zo omdat er in de afgelopen jaren echt ontelbaar veel mensen om het leven zijn gekomen (en dat is ook niet te missen; genoeg kruisjes en gedenkstenen langs de weg). De weg is supersmal, heeft kliffen van 600 meter diep, geen vangrailen en is niet geasfalteerd... Tegenwoordig wordt deze weg bijna alleen nog maar door mountainbikers gefietst en is er een nieuwe weg voor het doorgaande verkeer. Voor mountainbikers is het ook niet ongevaarlijk, maar met een goede fiets, goede bescherming, goede gids en goede remmen is het veilig genoeg. En het was werkelijk prachtig!!!! Om te beginnen tussen kale rotsen met sneeuw en te eindigen in de jungle met uitzichten waar je U tegen zegt is een ervaring die echt geweldig is! Maar ga er een eind aan typen.

Ik vertrek in een niet al te lange tijd naar Rurrenabaque. Een plaatsje in de amazone om een jungletocht van 3 dagen te maken. Met het vliegtuig van La Paz naar daar schijnt al een ervaring op zich te zijn, dus ik heb er weer erg veel zin in (en ook omdat ik dolfijnen, apen en weet ik wat nog meer ga zien natuurlijk...;)).

Ik hoop dat jullie lekker genieten van het (heb ik gehoord) mooie weer in Nederland en dat alles met jullie ook goed gaat!

Heel veel liefs,

Lotte