Ecuador

De afgelopen dagen zijn een achtbaan van emoties geweest. Vandaag, nu precies 10 uur geleden zijn papa en mama weer vertrokken naar Nederland. En eerlijk gezegd heb ik daar best even heel veel moeite mee. Het was zo fijn om ze de afgelopen maand zo dicht bij me te hebben. Om ´real life´ te kunnen praten, een knuffel te kunnen geven, mijn ervaringen te kunnen delen, foto´s van de afgelopen maanden te kunnen kijken, herinneringen op te halen; ´gewoon´ ons gezin weer kunnen zijn! En als dat ineens weer wegvalt is dat even moeilijk... Van erg blij naar erg verdrietig dus.

De achtbaan van emoties begon helaas drie dagen geleden al. Toen ben ik namelijk weer beroofd. In een bus van Mindo (een plaatsje 2 uur hier vandaan waar we met z´n 3tjes bijna een week zijn geweest) naar Quito. Aanvankelijk dacht ik dat ze alleen m´n portomenee hadden gepakt, maar later bleek dat ook mijn camera weg was. Mijn gloednieuwe camera die ik 2 weken geleden in Cuenca (ook in Ecuador) had gekocht. Mijn andere was namelijk kapot gegaan. Die gloednieuwe camera bevatte al mijn dierbare plaatjes van onze Galapagos-trip en van de tijd dat we met z´n 3en waren. Van compleet blij en uitgerust uit Mindo naar verdrietig en teleurgesteld in Quito. Helaas kwam ik er al nadenkende achter dat naast mn portomenee en camera ook mn superfijne, supermooie en superdure softshell is meegenomen :( Een flinke buit dus. Hoe dit heeft kunnen gebeuren? Mijn tas had ik, tussen mijn voeten, op de grond onder mijn stoel in de bus. Ik ben wat gaan lezen, heb daarbij mn tas van het slot gehaald en mn voeten even tegen de stoel voor me gehad om lekker te zitten. Hoogstwaarschijnlijk hebben ze op dat moment mijn tas naar achter getrokken er wat uit gehaald en toen weer teruggeschoven. Is het pech? Is het stommiteit? Een combi van beiden waarschijnlijk. Maar bovenal baal ik er ontzettend van! Vooral vanwege de foto´s en softshell, maar ook omdat de laaste dagen met pap en mam daardoor in het teken stonden van bezoekjes aan het politiebureau en fotowinkels om wéér een nieuwe camera te kopen (maar we hebben het wel gezellig gehad hoor, want tot mijn grote blijdschap zaten er in het winkelcentrum ook een pull&bear, zara en mango, dus Lot heeft naast een nieuwe camera (de 5e inmiddels hier in Zuid-Amerika) ook nieuwe kleren en pap en mam een wat vollere tas).

Maar los van deze afgelopen dagen heb ik en hebben we een heeeeeerlijke tijd gehad de afgelopen maand. Begonnen met zn 3en in Quito om bij te praten en toen aangesloten bij de Djoser-groep waar we 3 supergezellige weken mee hebben gehad. We zijn op lokale marktjes geweest, hebben een deel van de vulkanen cotopaxi en chimborazo beklommen, zijn in de jungle geweest, hebben geraft, gekaraoke´t, stadjes bezocht, rum-cola´s gedronken in warm water bronnen gezeten, gezongen, gelachen en gewandeld en als kers op de taart zijn we naar de Galapagos eilanden geweest.

De Galapagos eilanden. Wat een bijzondere plek! Ik kan niet anders zeggen dan dat het inderdaad, wat ze zeggen, echt heel bijzonder is! Wij hebben een 5daagse tour gedaan waarbij we sliepen op een boot (althans dat was de bedoeling, sommigen hadden daar wat moeite mee, net als met het eten trouwens, de eerste avond heeft de kok alleen voor mij gekookt, want ik was de enige die NIET zeeziek was. Gezelligste maaltijd die ik ooit heb gehad... Gelukkig was de gehele bemanning meteen onder de indruk van mn niet zeeziek zijn, dus heb ik de rest van de avond mn Spaans goed kunenn oefenen). Maar wij zijn dus van eiland naar eiland gevaren. En ieder eiland is anders. Met andere dieren en ander land. Nou is dat land heel mooi hoor, maar die dieren! Ik ben echt verliefd geworden op de zeeleeuwen en zeeleeuwtjes! Hoe die over het strand lopen, bij je komen kijken, je aankijken, allemaal op nog geen meter afstand. Dat is echt zo vet! Die oogjes, de manier waarop ze op hun voorpootjes/ armen over het strand waggelen, de geluiden, hoe ze met elkaar spelen.. En hoe de jonkies bij hun mama drinken (en waar je dan op een halve meter naar staat te kijken); zo bijzonder!!! Zo indrukwekkend! Ze hebben echt totaal geen angst! Maar naast deze lieverds heb je ook de leguanen (1000´en!!!!!) waar je steeds bijna op staat omdat je ze met hun zwarte huid bijna niet ziet op de zwarte lavagrond, de schildpadden die bijna groter zijn dan ik zelf ben en die je rustig aan zitten te staren. En niet één, nee wel 8, 9, 10 op een rij! Allemaal even groot en allemaal even indrukwekkend. En de ´boobies´ (jan van gent vogels) met hun blauwe voeten. Niet een beetje blauw, nee echt knal, knal, knal blauw! Je snapt echt niet hoe dat kan (en dat is niet alleen de verwonderde ik, de wetenschappers zijn er ook nog steeds niet uit!).

Maar het allermeest, allerbijzonderst vond ik toch het snorkelen. Naast onze dagelijkse landtripjes deden we ook twee dagelijks een snorkeltrip. Nou heb ik op verschillende plaatsen in de wereld al best wat mooie vissen gezien en die heb ik hier ook weer gezien, prachtig, maar ze werden toch echt wel weggevaagd door andere dieren. Het is echt onbegrijpelijk bijzonder om zij aan zij met schildpadden, zeeleeuwen, een pinguin en een haai te zwemmen! De rust die de schildpadden in het water hebben en jijzelf die daar dan naast zwemt is zo mooi! Ze kijken je recht aan, zwemmen soms recht op je af en het maakt ze allemaal niks uit. Ze lijken het zelfs wel grappig te vinden. Ze draaien hun kop nog een keer om en zwemmen rustig met je verder. En dan de zeeleeuwen, pas op de laatste dag kwamen we ze tegen. Drie tegelijk! Als een kind zo blij (toch charlotte?) allemaal het water in. En de zeeleeuwen, die speelden rustig verder! Om ons heen, onder ons langs, één zwom er recht op me af en maakte op het laatste moment toch maar een draai naar beneden toe. Zo ontzettend gaaf! Ik kon wel gillen van geluk (maar er zat een snorkel in mn mond en zout water is nog steeds niet mijn lievelingsdrankje)! Zooo gaaf! En een haai! Ik had nooit bedacht dat ik hem uberhaupt tegen zou kunnen komen, maar toen die daar een paar meter van me af zwom en mijn richting uitkwam dacht ik toch wel even ´ze doen in principe niks toch?´, maar nee, hij kwam gewoon even kijken. Bizar! Oh en wat te denken van een aalscholver die recht voor mijn snorkel het water indook om een vis in zn bek te nemen, naar boven te zwemmen en naast me op te eten. Zo te gek om te zien hoe hij als een pijl naar beneden dook en dat visje weer mee naar boven nam! Echt geweldig! De Galapagos staan op mijn netvlies gebrand. Ik vind het heel jammer dat ik het jullie niet kan laten zien omdat mn foto´s dus foetsie zijn, maar ik heb mn beelden wel!

Terug op het vaste land en uitgezwaaid door de Djosergroep die die dag terug zouden vliegen zijn pap, mam en ik dus nog een aantdal dagen in Mindo geweest. Een dorpje in wat ze noemen een ´cloud forest´. Wat het inhoudt? Veel jungle achtige vegetatie (heel erg groen!!!) met een aangenaam temperatuurtje en heel veel vogels (kolibries) en vlinders. Daar hebben we uitgerust, gewandeld, heel veel lekker gegeten en vooral rustig aan gedaan. Heel fijn! Hoe het daarna verder is gegaan weten jullie al..

Nu dus weer alleen verder. Zonder pap en mam, zonder luxe hotels met eigen badkamer en echte handdoeken, zonder vastigheden en zonder softshell. Nu nog even moeilijk omdat ik toch wel een beetje heimwee heb gekregen van al het praten over Nederland, familie, Nederlands eten en Nederlandse gewoontes, maar ik weet dat ik het wil en dat ik het straks weer ontzettend naar mn zin ga hebben. Maar nu, nu ik zit te wachten op mn bus naar Cali (want ik vetrek vanavond al naar Colombia), duurt dat wel even lang. Dus, heb ik besloten, ga ik zo maar even naar de kapper! Moet ook gebeuren, want na 7 maanden reizen heeft het al heel wat te verduren gehad! Ik vraag me nog wel af hoe ik in het Spaans duidelijk ga maken dat ze alleen de ´dode puntjes´ er maar af hoeven te halen, maar dat komt vast goed!

Lief Nederland, maak je geen zorgen na deze toch wat andere blog dan normaal, ik red me wel en ben morgen vast weer vergeten dat vandaag een wat mindere dag was! Ik mis jullie, maar blijf toch nog even lekker 5 maandjes hier!

Heel veel liefs,

Lot